Op de Geuren en Kleurendagen begin mei was er een klein, maar bijzonder evenement: er werden twee bomen geplant door donateurs die allebei helemaal in Zuid Holland wonen!

De heer Van Cleef en de familie Cortel steunen beiden al jaren het Arboretum, net als heel veel Eenrummers en mensen rondom Eenrum. Zij doen dit net als velen omdat ze weten dat het een bijzondere tuin is en omdat ze weten dat deze veel geld kost. De familie Cortel komt ook elk jaar kijken naar onze mooie tuin van Eenrum.

Jaarlijks geven zij een groot bedrag aan het Arboretum, en daarvoor werden zij in het zonnetje gezet: de familie Cortel plantte een nieuwe, paarse magnolia, een prachtig bloeiend en al groot exemplaar. “Het is ook nog mijn lievelingskleur”, zei mevrouw Cortel. De heer Van Cleef plantte een bijzondere, mooi donkerbloeiende, Malus (appel). “Ik ga in het vervolg ook elk jaar even kijken!” meldde hij. Jarenlang heeft hij geld gegeven zonder te komen kijken hoe mooi de tuin werd, en nu was hij onder de indruk.

Waar de familie Cortel en de heer Van Cleef ook van onder de indruk zijn is de grote inzet die de vrijwilligers elk jaar weer laten zien. Dat willen we graag doorgeven: met de hulp die vrijwilligers bieden geven zij Eenrum iets prachtigs: zonder vrijwilligers geen mooi Arboretum!

Wij hopen dat de geplante bomen het goed zullen doen en dat zij nog jaren de tuin mogen helpen verfraaien – net als de vele vrijwilligers dat doen.

“Als ik dit schrijf is het bijna Pasen, en hebben we net de landelijke Aktie NLdoet achter de rug.  Het Geuren en Kleurenfestijn komt er weer aan en ik dacht: misschien is een artikel dat beknopt weergeeft hoe kleuren in de cultivars zijn ontstaan interessant. Het was al lang bekend dat door verschillende soorten Rhododendron met elkaar te kruisen het pallet van bloemkleuren kon worden vergroot. Het kleurenpatroon van de grootbloemige Rhododendron was in begin 1900 in Europa nog niet zo groot. Vooral paarse, rose en witte cultivars waren er genoeg. Immers kruisingen werden vooral gemaakt met Rh. caucasicum. Rh. catawbiense en Rh. ponticum als ouders. Zo kwam het eerste rood in cultivars door gebruik te maken van Rhododendron arborea uit de Himalaya. In het arboretum staat op dit moment een arboreahybride te bloeien onder de grote eikenboom nabij de picknicktafel. Probleem was wel dat door met Rh. arborea te kruisen ook twee minder goede eigenschappen meegegeven werd aan de cultivar, namelijk matig winterhard en te vroege bloei, soms al begin maart. Ook rood van Rh. strigillosum werd een mogelijkheid toen deze soort werd ontdekt in 1904. Dit bleek een soort te zijn die op beschutte standplaatsen voldoende winterhard is. Denk maar eens aan de prachtige Rh. ‘Taurus’ die op een groot aantal plekken in het arboretum staat, en in april grote brandweerrode bloemen produceert. Geel was ook zo’n kleur die veredelaars wilden gebruiken. Eerst werd gebruik gemaakt van Rh. campylocarpum, maar vooral door de komst van Rh. wardii kwamen er kruisingen op de markt met intens geel gekleurde bloemen die ook voor onze streken voldoende winterhard zijn. In het arboretum staan deze in de zogenaamde “Bruns collectie”, je kunt die vinden bij de picknickbank. Ook de gele cultivars die onder de Sitkasparren staan, net voorbij het tuinhuis, zijn hier voorbeelden van. Echte soorten als Rh. keiskei, Rh. lutescens (deze laatste staat nu bij het tuinhuis volop in bloei) zijn vooral van belang geweest voor kruisingen voor kleinbloemige hybriden. Maar de kleinbloemige Rhododendron is misschien nog een inspiratiebron voor een volgend artikel.”                                                                                                                                              Martin Spiljart

“Sinds het begin van de grote veldslag in 2003 heeft de Generaal langzaam maar zeker meer land weten te veroveren. Hij heeft veel moeite moeten doen om niet te verliezen. Zijn positie vanuit het beschutte opereren werd abrupt veranderd in oorlog voeren in het open veld. Ja, de vijandige aanvallen vanuit het westen hadden je flink beschadigd, je camouflage brak af als luciferhoutjes. Steeds heb je die aanvallen weten te pareren. Jij bent sterk gebleken, jij bent een militair in hart en nieren, jij bent de strateeg.

Voorbij het theehuis, in de grote bocht naar links sta je te pronken, een machtige plant. Het is een plant uit één stuk, al zou je dat niet zeggen. In de bloeitijd, laat in het voorjaar, sta je vol grote paarsrode bloemen.

Rhododendron General D. Eisenhower is al een oudje, het is een Nederlandse Griffithianum – hybride uit eind jaren veertig van de vorige eeuw. Rhododendron griffithianum werd veel gebruikt als kruisingsouder om een rode bloemkleur te krijgen. Alleen heeft deze rhododendron ook nadelen, is o.a. behoorlijk windgevoelig. Vandaar de grote windschade na 2004, toen de windsingel aan de Mattenesserlaan was weggehakt. Maar nu, tien jaar later, staat hij er weer florissant bij.

Ja Generaal, jij groeit zo sterk dat het asfaltpad al ruim een halve meter smaller is geworden. De snoeischaar zal ingezet moeten worden om jouw veroveringsdrang te bedwingen!”

Martin Spiljart